ZAPRASZAMY DO SKLEPU W WARSZAWIE ul. HOŻA 54, TEL 511 173 800 LUB 691 763 162

OVOFOSFOLIPIDY (wzbogacone)

Zanim przejdziemy do opisu ovofosfolipidów należy przedstawić dlaczego ważne są dla naszego organizmu Fosfolipidy.

Fosfolipidy należące do grupy lipidów złożonych zawierających w swojej budowie cząsteczkę kwasu fosforowego są jednymi z najcenniejszych z biologicznego punktu widzenia związków o właściwościach prozdrowotnych, niezbędnych dla życia człowieka.

Najbogatszymi źródłami fosfolipidów są tkanka nerwowa, wątroba, żółtka jaj oraz nasiona roślin oleistych, szczególnie soi i rzepaku.

Badania wykazały, że fosfolipidy pełnią różnorodne funkcje biologiczne i są fundamentalne dla wielu procesów życiowych. Ich szczególna rola wynika z faktu, iż wraz z cholesterolem i białkami stanowią one istotny komponent błon biologicznych decydując o ich półprzepuszczalnym charakterze. Dzięki swojej budowie pośredniczą w transporcie wielu związków przez błony biologiczne, bardzo często tworzą kompleksy z białkami czyli lipoproteiny (np. w osoczu krwi).

Fosfolipidy wzbudziły zainteresowanie przede wszystkim ze względu na ich właściwości prozdrowotne. Stwierdzono, że pełnią one istotną rolę w hamowaniu chorób zwyrodnieniowych wątroby, serca, naczyń krwionośnych i układu nerwowego.

Ovofosfolipidy a fosfolipidy roślinne

Głównym przemysłowym źródłem pozyskiwania fosfolipidów są rośliny oleiste, zwłaszcza soja zawierająca ok. 2% fosfolipidów. Jednak należy podkreślić, że lecytyna pochodzenia roślinnego (handlowa) otrzymywana jest z powstałych szlamów (to jest produktów odpadowych) w procesie rafinacji tłuszczu sojowego lub rzepakowego. Zatem jest mieszaniną różnych rodzajów lipidów oraz fosfolipidów. Z tego powodu zainteresowanie badaczy wzbudziły żółtka jaj kurzych zawierające aż 20% fosfolipidów w suchej masie, charakteryzujące się dodatkowo ponad 3,5-krotnie większym stosunkiem fosfatydylocholiny do fosfatydyloetanoloaminy niż to ma miejsce w fosfolipidach soi. Poza tym, dostępne handlowo preparaty lecytyny sojowej nie mogą być stosowane przez pewną grupę osób uczulonych na białko sojowe, którym preparaty lecytynowe mogą być zanieczyszczone.

Pozyskiwanie ovofosfolipidów z żółtek jaj jest w tym względzie atrakcyjną alternatywą, stąd opracowuje się metody wydajnego izolowania tych składników z treści jaj. Jednakże najistotniejszą sprawą jest odmienny skład kwasów tłuszczowych w fosfolipidach pochodzenia żółtkowego i roślinnego. W fosfolipidach pochodzenia roślinnego jedynym reprezentantem omega 3 kwasów tłuszczowych jest wyłącznie kwas alfa linolenowy (ALA), natomiast w przypadku fosfolipidów pochodzenia żółtkowego (ovofosfolipidów) paleta omega 3 kwasów jest znacznie szersza i w tym są poza ALA najbardziej cenne dla życia kwasy tłuszczowe DHA, a po stosowaniu odpowiedniego żywienia niosek z użyciem alg, lnu, czy olejów z ryb oceanicznych w żółtku wystąpi również EPA. Tak zwane "jaja wzbogacone" w wyniku stosowania specjalnej paszy i technik żywienia niosek posiadają nawet 12 razy więcej długołańcuchowych kwasów tłuszczowych (DHA i EPA) w porównaniu do jaj standardowych. Dlatego nie da się porównać pod względem doskonałego składu chemicznego ovofosfolipidów pochodzących z żółtek z ubogim zestawieniem kwasów tłuszczowych fosfolipidów roślinnych.

Przeprowadzone na szeroką skalę badania naukowe w konsorcjum Uniwersytet Przyrodniczy i Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu w projekcie o akronimie OVOCURA wykazały jednoznacznie wysoką wartość biologiczną i prozdrowotną "wzbogaconych ovofosfolipidów" zwłaszcza jako czynnik regulujący ciśnienie tętnicze krwi, czynnik detoksykujacy ciężkie metale, zwłaszcza ołów, czynnik antystresowy, a także czynnik regenerujący tkanki.

"Wzbogacone ovofosfolipidy" mogą znaleźć miejsce w rewitalizacji organizmu po przebytych chorobach i w kuracji po chorobach nowotworowych.

Wzbogacone OVOFOSFOLIPIDY w produkcji preparatów nutraceutycznych

Zdaniem wielu naukowców jajo to skarbnica najcenniejszych substancji, dzięki którym współczesna medycyna jest w stanie podjąć działania w prewencji i w walce z chorobami cywilizacyjnymi. Sekret wzbogaconego jaja wykorzystywanego do produkcji preparatu "Ovobiovita Initium" tkwi w doborze odpowiednich warunków chowu oraz w prowadzonym pod ścisłym nadzorem procesie żywienia kur. Nioski dostają paszę opartą na naturalnych składnikach m.in. preparaty z torfu, olej rzepakowy, olej lniany oraz algi morskie. W efekcie pozyskiwane są jaja, które oprócz zwiększonej zawartości witamin są wielokrotnie bogatsze w omega-3 kwasy tłuszczowe, zwłaszcza DHA. Stąd "Wzbogacone Ovofosfolipidy" posiadają znacznie wyższą wartość prozdrowotną i biomedyczną w porównaniu z fosfolipidami pochodzenia roślinnego.

Ovofosfolipidy pozyskiwane z żółtka jaj mają znacznie wyższą wartość od obecnych na rynku preparatów lecytyny sojowej i mogą być stosowane przez osoby uczulone na białko sojowe. Dlatego też wzbogacone ovofosfolipidy posiadają znacznie większe spektrum zastosowań nutraceutycznych i biomedycznych

"Wzbogacone Ovofosfolipidy" są jednymi z najważniejszych substancji życia, zwłaszcza dla

funkcji mózgu, serca, wątroby i nerek.

• Przyczyniają się do obniżenia poziomu cholesterolu i trójglicerydów;
• Stanowią barierę ochronną ścian żołądka;
• Wpływają na regulację ciśnienia tętniczego;
• Mają właściwości detoksy kujące;
• Odgrywają znaczącą rolę w przewodnictwie nerwowym;
• Korzystnie wpływają na ogólne funkcje umysłowe (koncentracja, poprawa pamięci,
• odporność na zmęczenie, zapobieganie wyczerpaniu psychicznemu, opóźnianie

starzenia);

• Dzięki zawartej w fosfolipidach cholinie, pozytywnie wpływają na regenerację

wątroby.

Wzbogacone Ovofosfolipidy znacznie zwiększają swoją aktywność biologiczną w interakcji z bioaktywnymi substancjami pochodzenia roślinnego, tworząc nową jakość i funkcjonalność. Wykazują istotny wpływ na rewitalizację organizmu zwiększając jego siły witalne. Przykładem właściwego doboru biosubstancji pochodzenia roślinnego i wzbogaconych ovofosfolipidów jest preparat pod nazwą "OVOBIOVITA Initium", który możesz kupić TU -->>

***************************************************************************

Opracowanie:

Prof. dr hab. Tadeusz Trziszka

Wydział Nauk o Żywności

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu